Bir lokma ekmek ararken bir insan çıktı karşısına. İnsan ekmek uzattı. Hatta tavuk da getirmişti. O kadar mutlu oldu ki, iyi yürekli biri karnını doyuracaktı. Yerken mahcuptu yemeği getirene, minnet duydu.. Doyacaktı, doymak ne kadar güzel bir histi..

Son lokması olduğunu bilmeden, kaldırdı kafasını baktı insana..

Neden zehirlenmek istendiğini anlamadan baktı insana..

Ağzı var dili yok, sessizce ağzında köpük gözünde yaşla gitti bu zalim dünyadan..

Belki tek şeyi merak etti:

Ben sana ne yaptım da zehirledin beni?

(Alıntı)