Bu yazıyı yazmak için bekledim.

   Geçmişe dönelim...

   AK Parti Akçakoca İlçe Başkanı Esvet Sarıoğlu hakkında yapılan haber sonrası, haberi yaptığını iddia ettiği gazeteci Nevzat Cingirt’i hedef göstererek ancak ismini yazmadan kendi facebook sayfasından ağır ithamlarla dolu bir paylaşım yaptı.

   Sarıoğlu ilk yaptığı paylaşımında şöyle diyor ve aynen şöyle yazmış:

   “Sn gazeteci rantın bittiği yerde düşmanlık yapmayı seversin, bunu zaten tüm Düzce biliyor. Kızına burs verirken bizden güzel insan yoktu, bunları da herkes bilsin yapılmaya çalışılan sadece bizden birşeyler...”

   Bu ilk paylaşımdan sonra gelen tepkiler üzerine olacak ki yeniden düzenleniyor metin ve şu şekilde yayınlanıyor:

   “Sn gazeteci rantın bittiği yerde düşmanlık yapmayı seversin, bunu zaten tüm Düzce biliyor reklam verirken bizden güzel insan yoktu, bunları da herkes bilsin yapılmaya çalışılan sadece bizden birşeyler alamamanın verdiği hırs ve birilerinin tetikçiliği herkes biliyor. Bugün tetikçiliğini yaptığın kişiyi ilk satacak arkadan vuracak kişi sensin bunu da zaman bize tekrar gösterecek.”

   “Tüm Düzce biliyor. Kızına burs verirken bizden güzel insan yoktu” yerine “Tüm Düzce biliyor. Reklam verirken bizden güzel insan yoktu” gelmiş.

   Bu ne öfke, bu nasıl kin?

   Bir gazeteci, bir siyasetçi...

   Akçakoca küçücük yer ve aslında iki insan olarak gördüğümüzde Esvet Bey ile Nevzat Bey aile dostu. Aile bahçeleri sınır, meyveler birbirlerinin bahçesine dökülüyor. Birbirlerini çocukluklarından itibaren bilen ilçedeki tüm felaketleri de iyilik ve güzellikleri de beraber yaşayan insanlar. Aynı cenazede saf tutuyor, aynı lokantada yemek yiyorlar.

   Biri, “O benim haberimi nasıl yapar” diyerek resmen zehir kusuyor.

   Diğeri, “Benim evladımı nasıl karıştırır” diyerek kırılıyor.

   Bir diğer kısım var ki sayıları bayağı kalabalık, bu kaostan nemalanıyor, ateşi körüklüyor.

   Ayrıca Nevzat Bey’in güzel çocuğu iki üniversite mezunudur. Oldukça zeki ve yeteneklidir. Bahsedilen burs 14 ay sürmüş, Esvet Bey o zamanlar siyasete girmemiş bir aile dostu olarak destek olmuştur. (Geçen hafta bu burs ücreti gazeteciler tarafından toplanarak, Esvet Bey’in hesabına iade edildi. Gereken tüm açıklamalar yapıldı. Örnek bir dayanışmaydı.)

   Kıza burs vermek ve verilen reklam... Hangi insan bu iki durumu birbirine yakın bulur ve hatta bunlardan karşılık bekler? Facebook başına öfkeyle oturulmuş belli, başka türlü bir açıklaması olmaz, düşünmek bile yakışıksız.

   Burs vermek kutsaldır, reklam vermek iştir. Ancak her ikisiyle de insan satın alınamaz. Reklam reklamdır, anlaşma anlaşmadır, burs burstur, dayanışma dayanışmadır.

   “Rantın bittiği yerde düşmanlık başlar”gibi bir cümlenin de altının dolu olması beklenir.

   Velev ki haberi de Nevzat Cingirt yazdı, haberin içeriğinde tehdit ya da hakaret yok. Yayınlanan haber sonrası siyasetçinin yapması gereken, kendi facebook sayfasından hakaretler etmek yerine, kamuoyunu aydınlatıcı bir açıklama değil midir?

   Ne resmi bir açıklama, ne özür, ne arama... Ne kendilerinden, ne partilerinden...

   Bir gazeteciye sosyal medya üstünden hakaretler edip, asılsız ağır ithamlarda bulunup, ailesini de işin içine karıştırıp gelen tepkilerden sonra cümleyi yeniden düzenlemekle olmaz.

   Üzdünüz, kırdınız, utandırdınız...

   Şu anda aktif çalışıyor olsaydım özür gelene kadar kendilerinin ismini hiçbir haberde geçmezdim. Bu da benim vicdanımın sansürü olurdu.

   Nevzat Bey hep der ki “Bu dünya hepimize yeter.”  Bir sorun ona, “memleketi nasıl bilirsin” önce derin bir iç çeker... Sonra susar... Sonra anlatır rantın olmadığı yerde başlayan dostlukları...

   Bu anlatıma vesile olduğunuz için teşekkürler...