Ah ciğerimin köşesi, ah canımın canı, ah kuzum...

   Yüzünün karasına el sürüp yüreğimi büyüttüğüm

   ah burnumun sızısı, ah görüp de tanımadığım

   yakıp ısındığım sevgilim...

   Ah sana...

   kör yanımın rengi!

   siyah asaletimin,

   onurumun rengi siyah...

   kışımın güneşi

   güneşimin yanığı

   bağrımın yangını

   ah ciğerim

   ciğerimin köşesi

   yüzünün karasına sarılıp çıktığım enkaz

   gönül borcumun sahibi...

   suçumun mağduru

   katlinden sorumluyum!

   Memleket yanar… Cayır cayır!

***

   3 günlük yas ilan edildi.

   Çiğnenmiş bayraklar indirildi.

   Başımız eğik, alnımızda koca bir kara leke.

   3 gün sonra silinir belki!

   Bu bir Türkiye incinmesi!

   Büyük Türkiye cenazesi!

   Bir namazlık saltanatımız olacak, taht misali o musalla taşında.

   Yolun yarısına bile varamayanlar için de.

   Sonbahar her gün biraz daha benimsediğimiz.

   Ya sabır, ya sabır, ya sabır.

   Zamanı durmuş gökyüzünde her renk 3 gün mü kara?

***

   15 yaşında ölüyor biri, sonra bir diğeri...

   Yaşları mühim miydi, tenleri canları vardı

   Yaşları mühim miydi, sorumlulukları vardı

   Oyuncakları vardı misketleri, plastik tabancaları

   Arabaları...

   Kalemleri, defterleri vardı az dokunabildikleri

   Yaşları mühim miydi, hayalleri vardı

   Bir kız vardı elini tutmak istedikleri ya da

   Hınzır delikanlıca istekleri

   Saçlarını tararlardı aynada uzun uzun

   Erkeğiz biz adam olduk derlerdi

   Yaşları mühim miydi

   Adam etmiştik biz onları