“Hikâyenin başkahramanı Tuğrul ve arkadaşlarının oyun alanı olarak kullandıkları bir arsa için başka mahallenin çocuklarına karşı yılmadan verdikleri mücadele anlatılır. Fakir bir terzinin çocuğu olan çelimsiz, zayıf fakat cesur yürekli Tuğrul’un güçsüz bedeni arsayı korumak için yapılan zorlu mücadelelere yenik düşer. “

Bu satırlar Macar yazar Frenc Molnar’ın dünya çocuk edebiyatının ölümsüz klasik eserlerinden olan Pal Sokağı Çocukları romanının “Umut Mücadelesi” başlıklı tanıtım yazısından alınma.

Sadece romanın kahramanı Nemeczek yerine Tuğrul yazdım.

Çünkü CHP Akçakoca İlçe Başkanı Tuğrul Abanoz’un başına örülen çorapları görünce aklıma hep Pal Sokağı Çocukları romanı geliyor.

Akçakoca’da önümüzdeki mahalli ve genel seçimlerde siyasetin alışagelen akışını değiştirebilecek ekip de Tuğrul Abanoz ve ekibi.

Tuğrul Abanoz’un Belediye başkanlığına aday olup olmayacağı hakkında bir fikrim yok, böyle bir niyeti olup olmadığını da bilmiyorum ancak malum çevrelerin de bu ihtimalin gerçekleşmesine tahammüllerinin olmadığının da farkındayım.

Tuğrul Abanoz fevri bir siyasetçi anlık kararlarla hareket ediyor, doğaçlama yapıyor, dinazoruslara danışmaya ihtiyaç duymuyor, halka her daim uzak duran dinazorusların fikirlerini de umursamıyor.

Biliyor ki, halkın/sokağın nabzını tutan bir siyasetçi olarak; dinazorusların dediği gibi siyaset yapsa Akçakoca’da CHP olduğu yerde sayacak.

Tuğrul Abanoz’un ayağının kaydırılması kararının tehlikeli atık tesislerine karşı yapılan eyleme destek vermesi neticesinde başladığı da çok nettir.

Bu mevzuda Postane Sokağı çocuklarının paylaşımlarını izlerseniz Tuğrul Abanoz’un ayağının kaydırılması operasyonunun bugüne kadar ki zaman çizelgesini de rahatlıkla çıkarılabilirsiniz.

Tehlikeli atık tesisi aysbergin görünen tarafı. Görünmeyen tarafında ise Boru Fabrikaları, Erdemir ve OSB var ve tabii ki her zaman olduğu gibi inşaat lobisi de.

Tehlikeli atık tesisine karşı çıkmak aslında saydığım kuruluşların tahakkümlerine karşı çıkmak manasına geldiği de çok açıktır.

Hal böyle olunca da Akçakoca siyasetine tahakküm eden bu kumpanya tamamen duygusal(!) desteklerle Tuğrul Abanoz’un önünü kesmek, potansiyelini yok etmek için çalışıyor.

Tuğrul Abanoz’un ayağının kaydırılması için zoraki oluşturulan sebepten eski belediye başkanı Fikret Albayrak’ın defalarca partiden ihraç edilmesi gerekirdi.

Aradaki fark zoraki sebebin(!) resmi bir başvuruya dönüştürülmesi Fikret Albayrak için ise resmi bir başvuru olmamasıydı.

Tuğrul Abanoz’un önünün kesilmesi için yapılan operasyonun ağırlık merkezini Fikret Albayrak’ın oluşturması da hayatın traji-komik bir cilvesi olsa gerektir.

Bu operasyona CHP İl yöneticilerinin nasıl bir tepki ve karar vereceği ise Akçakoca’da CHP mahalli ve genel seçimlerde başarılı netice alıp almayacağı ile direkt olarak alakalıdır.

CHP Disiplin Yönetmeliğinin 18. Maddesinin 6.fıkrası bu noktada çok net:

“Disipline sevk işlemini gerçekleştiren organ, suçlama konusu olan eylemi ve uygulanmasını istediği cezayı açıkça belirtir. Disiplin kurulu, isnat edilen eylem ile bağlı, hukuki niteleme ve uygulanması istenen ceza hükmüyle ise bağlı değildir.”

CHP’nin disiplin yönetmeliğine göre 4 çeşit ceza var.

Uyarma, kınama, geçici çıkarma ve kesin çıkarma.

CHP Düzce İl Yönetimi şikâyeti kabul etmeyerek disipline sevk etmeme kararı da verebilir.

Ya da disiplin kurulu herhangi bir cezaya gerek görmeyebilir.

Ancak netice de bahsettiğim il yönetimi ve il disiplin kurulu siyasi bir partinin CHP’nin siyasi organları, alınacak kararlar siyasetin içindeki siyasetler ile ilgili.

Sermayenin güçlü baskısından uzak kalabilmek de herkesin harcı değildir. CHP Düzce İl Yönetiminin bu baskıya dayanıp dayanamayacağını da kısa zamanda öğreneceğiz.

Tuğrul Abanoz’un Düzce İl Disiplin kuruluna sevki gerçekleşir de ceza üst seviyelerden verilirse buna en çok CHP’nin parti içi muhalefeti değil Akçakoca’nın AKP’li ve MHP’li çevreleri sevinecektir.

Kıdemli dinazorus mertebesine erişen Fikret Albayrak’ın adaylığı ile 5. defa seçime gitmek zorunda kalacak olan CHP’nin Akçakoca’da ne şansı olabilir ki?

Pal Sokağı Çocukları kitabının arka kapağından bir alıntıyla da yazıyı sonlandıralım.

“Şimdi artık Pál Sokağı Çocukları’nın Arsa’sında kocaman çok katlı evler var.”

Ergun AŞÇI